Perth en weer naar Nederland

Vrijdag 4 maart
Vandaag nog een klein stukje rijden naar Perth om de camper in te leveren. Eerst gaan we bij ons hotel langs om de tassen in de kamer te leggen. Joepie, er is ook een zwembad en Liesbeth, Rosemijn en Florissa gaan daar alvast lekker heen want het is lekker weer. Marijn en Bassie (ja, die is er ook weer na zijn avontuur in het noorden!) doen hetzelfde nadat ze de camper hebben teruggebracht. Vervolgens gaan we de stad in met de (gratis!) bus die voor het hotel stopt. We hebben toch nog een grote tas nodig voor de vele spullen die we in 3 maanden en 11.000 kilometer hebben verzameld… dat was te verwachten! Nadat we die hebben gevonden zijn we lekker wezen eten en daarna gingen de kleine meisjes heerlijk slapen. Wij gingen nog even borrelen en een kaartje leggen bij het zwembad.

Zaterdag 5 maart
Tijd om met de bus een rondje door Perth te rijden en de stad te bekijken. Als we zowat het rondje hebben gedaan zijn we bij de haven en we nemen een pontje naar de overkant waar de dierentuin ligt. Daar zien we vervolgens nog een keer heel veel van de dieren die we de afgelopen 3 maanden in het wild hebben gezien. Het is net niet helemaal “echt” maar toch wel erg leuk! Daarna terug naar het hotel om de laatste dingen in te pakken en nog een duik in het zwembad te nemen. Dan weer de stad in om lekker Japans te gaan eten. En daarna op tijd de bedjes opzoeken, want morgenochtend om 5 uur worden we door een taxi naar het vliegveld gebracht.

Zondag 6 maart en maandag 7 maart
De taxi is op tijd en niet veel later staan we op het vliegveld. In het vliegtuig naar Hong Kong voor onze tussenstop hebben we geluk: er zitten maar heel weinig mensen in. We hebben allemaal meerdere stoelen tot onze beschikking en kunnen zowaar liggend een tukkie doen!
Na een rustige vlucht hebben we in Hong Kong een uurtje of 8 om bij te komen in het (mooie!) hotel op het vliegveld. Eerst maar even dineren (in een van de vijf restaurants in het hotel) en dan nog even het zwembad in. En vervolgens nog 2 uurtjes slapen voordat we weer naar het vliegtuig gaan. Deze keer hebben we voor wat betreft plaats minder geluk: het vliegtuig zit helemaal vol! We vertrekken iets te laat en komen ongeveer 11 uur later op maandagochtend aan in Amsterdam: zowat thuis! Eerst nog even alle koffers verzamelen en dan, heee, verrassing: zowel oma Ineke en opa Jelle als oma Attie en oom Jan-Paul staan ons op te wachten!

Dat is nog eens een leuk einde van een fantastische reis!!!

Ten zuiden van Perth

Vrijdag 25 februari
Vandaag een heerlijk rustig dagje op de camping. De hele dag lekker in het zwembad doorbrengen en nietsdoen. In de pool hebben we ook nog gezellig kennisgemaakt met een Nederlandse doktor die hier al 7 jaar woont. Hij is (de enige!) huisarts in een dorpje met 1900 inwoners, zo’n 3 uur rijden naar het zuiden. Zijn vrouw Linda, oorspronkelijk jurist, werkt daar als artsassistent. De meiden hebben leuk met hun dochters, Zara en Amy, gespeeld.

En om 16.00 uur was het zover, Bassie stond opeens voor onze neus. Hij was vanmorgen om 4.00 uur aangekomen in Perth, en komt ons ‘ophalen’ na onze lange reis! En zelf een korte vakantie houden. We vliegen met z’n allen weer volgende week zondag terug naar Amsterdam (helaas niet in hetzelfde vliegtuig). De meisjes waren erg blij dat hij er eindelijk is. Ze trokken hem gewoon direkt het zwembad in. Joepie! Plons!!
’s Avonds hebben we eerst maar eens lekker bijgebabbeld tijdens wat de Aussies heel goed kunnen: BBQ-en!!! En die avond hebben we onder het genot van een wijntje nog lang onder de sterrenhemel gezeten.

Zaterdag 26 februari 2011
’s Ochtends stonden we met z’n allen op en gingen de mannen en de kids boodschappen doen voor het ontbijt. Dat werden dus gebakken en gekookte eieren op vers brood. En daarna: zwemmen! En er was nog een Nederlands stel met 2 kleine kinderen aangekomen, die nu beginnen aan een rondreis van 2 maanden door het westen van Australie, in precies de zelfde camper. Grappig! Ook het andere stel (de nederlandse huisarts) was er met de kids, dus we waren met 7 nederlandse volwassenen en 6 kinderen, erg gezellig…
Aan het eind van de middag zijn de mannen gaan hardlopen naar het strand en Rosemijn en Florissa zijn op de step meegegaan. Op de pier was het druk met Aussies die aan het vissen zijn en er waren 3 pelikanen! Die zijn lekker aan het wachten op de visjes natuurlijk. Nadat iedereen weer bijgekomen is in het zwembad zijn we naar Fremantle gereden met de huurauto van Bassie om daar te gaan eten.

Zondag 27 februari
Vandaag weer ‘en route’, ditmaal naar het zuiden. We zijn gereden naar een klein dorpje aan de zee, genaamd Yallingup (er zijn hier meer vreemde namen in Australie). We zijn eerst naar een klein stadje vlakbij gegaan om boodschappen te doen, en toen zijn we lekker aan het strand Fish & Chips gaan eten. En tijdens het eten hadden we ook een prachtige zonsondergang. ’s Avonds nog even geborreld met 2 Nederlandse jongens die in een auto met tentje maanden aan het rondreizen zijn in Australie. En toen was het tijd om lekker te gaan slapen.

Maandag 28 februari
Na de lunch zijn we gaan rijden naar het Aboriginal Museum in de buurt. We hadden alleen pech want de televisie van Adelaide was er, dus er werden geen tours gegeven. Jammer! Daarom zijn we verder gereden naar het strand. Wederom een prachtig strand en heerlijk hoge golven. Dit wordt leuk boogie boarden! Rosemijn heeft het eerst een aantal golven gedaan, en toen ze genoeg had mocht Bassie haar board overnemen. Marijn en Bassie hebben vervolgens een paar uur de golven gepakt. Waanzinnig gaaf. Maar nog gaver was het toen we dolfijnen ontdekten. Ze zwommen op korte afstand van het strand. En ze zwommen op een gegeven moment vlak naast ons (zo’n 2 meter!!). We hebben dus echt gezwommen met de dolfijnen. Bassie heeft ook nog mooie foto’s gemaakt, en die staan hier ook op onze site.
En uiteraard sluiten we de dag weer af met een lekkere BBQ.

Dinsdag 1 maart
Het heeft vannacht behoorlijk hard gewaaid hier en de camper voelde je gewoon heen en weer gaan. Later lazen we in de krant dat er in een deel van Perth zelfs daken van woningen waren gewaaid. Deze storm was waarschijnlijk een restant van een cycloon. Hoopvol zijn we nog even naar het strand gegaan om te kijken of er hele goede boogie board golven waren… maar helaas, er zijn alleen maar heel veel kleine golfjes en veel wind. Dan gaan we maar op pad. Vandaag rijden we weer een stukje in de richting van Perth, naar het noorden dus. We gaan naar Preston Beach, een klein plaatsje aan het strand op ongeveer een uur van Perth. Hier gaan we nog even luxe doen! We hebben besloten om de laatste nachtjes in een huisje te gaan zitten in plaats van in de camper. Kunnen we die ook makkelijk opruimen voordat ‘ie vrijdag ingeleverd moet worden. En het is een heerlijk huisje met zowaar 2 badkamers en airco en de hele mikmak! Leuk!! Aan het eind van de middag gaan we kijken of er kangoeroes zijn. De meneer van de receptie had verteld dat om de bocht bij het golfterrein er altijd heel veel zijn (maar dat hebben we vaker gehoord, en nog nooit gezien ;-). Vol goede moed rijden we het straatje uit en … heeeel veel kangoeroes!!! En nog veel meer!!! Oké dan! Na het maken van veel foto’s gaan we bij de General Store (is dus een supermarkt, drankhandel, benzinestation, restaurant en nog veel meer in 1 gebouw ter grote van een buurtwinkeltje) Fish & Chips eten. En een lekker flesje witte wijn doen we er ook bij. En tijdens het eten moeten we zo ongeveer 2 grote kangoeroes verjagen, want die zitten zowat ons eten op te eten ?

Woensdag 2 maart
Lekker naar het strand na een goed ontbijt met roerei op z’n Bassie’s (aanrader!). Het is weer eens een prachtig wit leeg strand met een zee in alle kleuren blauw. Helaas veel kleine kwalletjes dus na een uurtje of 2 zijn we terug gegaan naar het huisje. Daar gaan we voor 2 daagjes afscheid nemen van Bassie want hij gaat nog verder naar het noorden rijden om de Pinnacles bij Cervantes te bekijken. En als het kan nog wat verder om een mooie walking trail te gaan lopen. Veel plezier!
Wij gaan met z’n 4-tjes lekker zwemmen en ’s avonds is het restaurantje open en kunnen we pizza bestellen! En dat doen we dus ook, helaas zijn onze oogjes weer eens veel groter dan onze maagjes, dus er blijft weer heel veel over, maar lekker!!

Donderdag 3 maart
Vandaag is het de grote “camper-opruim-dag” want morgenmiddag moeten we hem inleveren in Perth – snik, je raakt er toch wel aan gehecht! Dus eerst maar eens alles in het huisje leggen en dan de camper een beetje netjes maken. Als je dan het huisje weer in koffers moet zien te krijgen … kom je er al snel achter dat je in 3 maanden heel veel leuke dingen verzameld behalve koffers ;-) We gaan dus morgen in Perth op jacht naar een grote tas!
Uiteraard hebben we vandaag ook nog even in het zwembad gelegen met dit lekkere weer. Arme Rosemijn is in het zwembad geprikt in haar nek door een bij. Marijn heeft snel de angel eruit gehaald, maar het deed wel erg veel pijn. Gelukkig werd het niet dik dus hoeven we niet bij een huisarts langs (de dichtstbijzijnde huisarts is trouwens 30 minuten rijden). Vanwege de bijenschrik hebben we de meisjes meegenomen voor een lekker ijsje in de General Store. Het is hier trouwens op het heetst van de dag zo’n 34 graden en dan is het lekker om in ons huisje met airco te kunnen zijn. Maar nu, om een uurtje 5 is het heerlijk net geen 30 graden met een briesje. Wat zullen we dat missen over een paar dagen! Het is in Nederland zo’n 2 graden boven nul. Ongelooflijk! Eerst de komende 2 dagen nog maar even lekker genieten van Perth!

In een weekje naar Fremantle

Zaterdag 19 februari
Vandaag nog maar een dagje bijgeboekt in Monkey Mia. Aan de ene kant omdat we het hier naar ons zin hebben en het weer lekker is, aan de andere kant omdat de weg naar het noorden dicht is omdat er een paar stukken onder water staan. De cycloon Dianne is namelijk (immer op veilige afstand) langsgetrokken en die zorgt voor een hoge zee waardoor rivieren hun water niet meer goed kwijt kunnen. En dat samen met wat meer dan normale regen zorgt dus voor wat ongemak. We wilden kijken of we nog een stukje meer naar het noorden konden gaan, naar Coral Bay. Daar ligt namelijk een koraalrif van 250 km lengte wat heel mooi moet zijn. En het ligt op meerdere plekken maar een klein stukje van het strand wat dus prima snorkelplekken zijn. Maar niet vandaag in ieder geval!
Vandaag gaan we nog even bij de dolfijnen langs en liggen we lekker lang in het zwembad en nog even in de zee. Daar blijkt overigens dat snorkelen nu niet echt leuk is want het zicht ongeveer 50cm is. Daar heb je dan niet veel aan. ’s Avonds eten we lekker pannenkoeken, jummie!

Zondag 20 februari
We besluiten vandaag weer richting het zuiden, richting Perth, te gaan rijden. De weg naar het noorden is wel weer open, maar er zat daar een stuk verderop nog een cycloon. Die is op land een lekkere storm geworden en gaat nu weer richting zee om waarschijnlijk weer een cycloon te worden die dan richting… het koraalrif dreigt te gaan. Ja, dat schiet dan niet op, regen en storm en met snorkelen/duiken dus geen zicht (als het al veilig zou zijn). Nee, vandaag rijden we naar Kalbarri, een dorpje waar volgens de verhalen ook lekkere strandjes zijn met goede golven om te … boogie boarden! We zullen zien.
Onderweg zijn we vlakbij het dorpje nog even gestopt bij de Murchison Gorge – een ravijn waar de rivier Murchison doorheen loopt. Dat is een ravijn van ongeveer 80 km lang en hier en daar wel 150 meter diep. Het heeft indrukwekkende rode rotswanden, tenminste het stukje wat wij hebben bekeken, en het stikt er ook van de vliegen tsjongejonge, die vliegen-netten komen goed van pas. Wel weer een erg mooi stuk natuur in Australie gezien!
s’ middags eerst een rondje door het dorpje gereden en uiteindelijk 1 van de 3 campings uitgekozen. We blijven in ieder geval 2 nachten, misschien meer maar dan moet het weer morgen wel beter worden. Jaja, het begint net weer te regenen als we naar de pizzeria gaan lopen, en wat onweer erbij en alles is weer lekker nat. En een beetje koeler, dat dan ook wel weer! Pizza was lekker en, je raad het al, veeeel te groot. Volgende keer denken we er hard over om er maar 1 te bestellen, haha! En toen we terugliepen was het weer droog, yes!

Maandag 21 februari
Het weer is weer warm en vooral erg vochtig. Dit laatste schijnt niet normaal te zijn aldus de lokale winkeleigenaren. Normaliter is er een koele zeebries, maar die is er nu niet meer. Het klimaat in Australie is behoorlijk in de war.

We zijn in de ochtend naar een prachtige papegaaien ‘dierentuin’ geweest. Erg leuk om al die mooie vogels te zien, groot en klein en in allerlei prachtige kleuren. We wilden daarna nog gaan mini golfen, want dat wil Florissa al een tijdje doen, maar de eigenaar van de golfbaan is een week op vakantie. Tsja, kan gebeuren, mate.
We zijn toen lekker naar het strand gereden. Marijn en de kids wilden daar gaan boogie boarden, maar bij aankomst werden we al gewaarschuwd voor heftige stroming zee inwaarts. Dus, de meisjes zijn veilig een mooi zandkasteel gaan maken, en Marijn en ik hebben heerlijk in de schaduw toegekeken onder het genot van een koel biertje.

’s Avonds hebben we heerlijk op de camping geBBQed. En wat een prachtige zonsondergang hebben we gezien. MOOI…

Dinsdag 22 februari
We zijn vandaag weer een stukje zuidelijker gereden, naar een klein dorpje genaamd Lancelin. Er was daar maar 1 camping, dus die hebben we genomen. Helaas geen speeltuin of zwembad, maar wel rechtstreeks aan de zee!

Na deze lange autorit zijn we heerlijk gaan eten in de lokale taverne, met schitterend uitzicht op de zee. We hebben zelfs een dolfijn zien langs zwemmen (later zouden we horen dat dit de lokale dolfijn is die alle dorpsgenoten en zeker de vissers kennen) en een adembenemend mooie zonsondergang. Wederom: MOOI…

Woensdag 23 februari
Op de rustige camping zijn om 10.00 uur alle andere campers en busjes verdwenen, dus toen waren we er helemaal alleen. Niet zo gezellig, dus we zijn naar het strand gelopen (slechts 1 duin oversteken en dan ben je er al!) en wat een ongelofelijk mooi strand (bijna wit zand, en aquamarijne zee).

Na een broodje voor de lunch bij de bakker te hebben gehaald, zijn we ’s middag met de camper naar het surfers strandje gereden. De hele middag hebben we genoten op het strand en Marijn en de kids hebben op de golfen goed kunnen boogie boarden. Het was weer een bounty-achtig strand, zo mooi en rustig.

Aan het eind van de middag zijn we naar een grote speeltuin in het dorp gereden. De meiden konden daar heerlijk ravotten en wij hebben een heerlijke macaroni in de camper gekookt. Ook kwam er nog een zweeds stel met 1 jarige baby langs, die gezellig naast ons kwamen zitten met een gehaalde pizza en fles wijn.

Donderdag 24 februari
We zijn naar een plaatsje een half uurtje verderop gereden en hoewel het er erg mooi is, is het er ook weer erg rustig. Dus we besluiten toch maar door te gaan naar Fremantle, net onder Perth, om weer eens wat drukte op te zoeken.
Bij het Visitors Center aldaar wist men ons te vertellen dat er een hele grote mijnwerkers conferentie is en dat alle hotels, campings enzovoort, behoorlijk vol zitten. Helemaal nu het weer in het noorden niet zo best is, want dan blijft iedereen hier in de buurt hangen. Maar geen nood, we rijden een kilometer of 5 naar het zuiden en ja hoor, heerlijke camping met zwembad gevonden – geen probleem! We gaan eerst lekker afkoelen in het zwembad en daarna met de camper terug naar Fremantle. We hoorden van een paar Aussies dat de beste “Italiaan” daar zit: Ruocco’s. En inderdaad: het eten was weer erg lekker en veeeel, en de toetjes… mmmm!

Van Pinnacles tot dolfijnen in Monkey Mia

Dinsdag 15 februari
Na het strandbezoek hebben we heerlijk geluncht bij het restaurantje bij de receptie van de camping. Mooi uitzicht op het strand en ze hebben in het restaurant ook een hele grote schelpenverzameling uitgestald. Dat is leuk om te bekijken, het lijkt wel een klein museumpje!
Om 17. 00 uur hadden Liesbeth bedacht dat we de Pinnacles wilde zien en dan het liefst bij zonsondergang want dan zijn ze het mooist. Bij de receptie zeiden ze dat dat om 18.00 uur was, dus gingen we snel de camper inpakken en op weg. Ter plekke zouden we dan wel een lekker broodje maken, want vanmiddag hadden we al heerlijk warm gegeten. De pinnacles waren schitterend, ongelooflijk die mooie rotsen die allemaal los op een stuk grond staan, vele honderden naast elkaar. Prachtig!!

Woensdag 16 februari
Vandaag gaan we weer een behoorlijk stuk naar het noorden rijden. We gaan naar Monkey Mia. We hebben daar van medereizigers goede verhalen over gehoord: dolfijnen voeren vanaf het strand... we zijn benieuwd!
Toen we ’s avonds aankwamen bleken er ook emoe’s rond te lopen op het terrein, zie de foto’s. Ze lijken een beetje op struisvogels, maar dan anders! ’s Avonds hebben we lekker makkelijk pizza gegeten in het restaurantje. En dat was maar goed ook want er kwam een enorme hoosbui langs! Ook hebben we een Canadees stel ontmoet, Darren en Teryn, die hier al een paar dagen langer zijn. Ze vertelden dat de dolfijnen ’s ochtends 3x worden gevoerd en dat de eerste keer altijd het drukste is. Dus in plaats van om 7.45 uur op het strand te staan, kan je beter een uurtje later gaan.

Donderdag 17 februari
Vanmorgen toch heel vroeg naar het strand om te kijken of er dolfijnen zijn. En ja hoor!! Ze zwemmen zo langs het strand en langs de benen van de mensen die het voeren begeleiden!!! Zooo dicht bij, echt ongelooflijk!
Op een gegeven moment gaan 5 vrouwtjes dolfijnen ook gevoerd worden met een paar visjes (tenminste, als ze alle 5 komen, dat gebeurt meestal niet). Alle dolfijnen hebben ook een naam, en ze weten ook precies wat de bedoeling is met het voeren: een snack en de rest moeten ze straks weer zelf vangen. En ja hoor, Rosemijn wordt uitgekozen om ook een visje aan een dolfijn te geven, wat gaaaaaaf!!
Daarna zijn we lekker in de zee gaan zwemmen en snorkelen. En toen in de hitte bij de camper gaan lunchen (het is hier meestal zo’n 35 a 36 graden). Daarna toch maar even een middagdutje in de airco van de camper, pfoei even afkoelen! Aan het eind van de middag willen de kids in het zwembad zwemmen en ravotten en dat is ook lekker. Marijn ging echter nog even snorkelen in de zee en daar bleken 5 dolfijnen nog lekker een paar rondjes langs het strand te zwemmen, zo tussen alle mensen door, woehaa!
’s Avonds hebben we weer eens lekker ge-BBQt en nog een wijntje gedronken.

Vrijdag 18 februari
Vanmorgen eerst de dolfijnen bij hun 2de snack-moment opgezocht. Het blijft bijzonder om ze zo vlak voor je te zien zwemmen zeg! En vandaag is Florissa een van de weinige gelukkigen! Ze mag een visje komen voeren, hoera! En het staat uiteraard op de foto. De dolfijnen eten ongeveer 10 tot 15 kilo vis per dag en vanaf het strand krijgen ze in die 3 keer maar 1.5 kilo aan vis. En dat wordt goed bijgehouden door de rangers want de dolfijnen moeten natuurlijk niet te verwend worden: ze moeten wel zelf voor hun eten kunnen blijven zorgen!
Nu is het onze beurt voor ontbijt en daarna hebben de kids weer lekker in het zwembad gelegen. Florissa is goed aan het oefenen om zonder bandjes te zwemmen en dat gaat al heel goed. Het moeilijkste is om haar hoofd boven water te doen om te ademen, maar ze kan wel onder water van de ene kant naar de andere kant van het badje zwemmen: heel goed Florissa!
Zo, de blog is weer zowat bijgewerkt (lekker hier bij het zwembad aan het doen!). En nu moeten we zo maar even gaan lunchen, dus tot de volgende keer!

Over de Nullarbor Plain naar de Indische Oceaan

Vrijdag 11 februari
Vandaag van Port Augusta op weg naar Ceduna. Zo warm als het gisteren nog was, zo ‘gewoon Hollands’ is het nu: 22 graden, rare jongens die Aussie-weergoden!!
We gaan dus in prima auto-rij-weer op weg naar de woestijn: de Nullarbor Plain. Dat is een grote lange vlakte van zo’n 1800 kilometer langs de zuidkust waar ‘geen bomen’ groeien. Onderweg is het eerst nog best wel mooi weer met wolken en hier en daar een zonnetje. Een paar uurtjes later is het zonnetje weg en regent het… zijn de Hollandse weergoden soms op bezoek? Nou ja, zeg! Uiteindelijk komen we aan in Ceduna: de laatste ‘grote’ plaats voor de woestijn. Daar hebben we eerst een simpele pasta maaltijd in de camp kitchen gemaakt en vervolgens nog wat geborreld met 2 Nederlandse jongens, Remco en William. Ze zijn wat langer in Australië en werken zo nu en dan onderweg om met hun gekochte stationwagen rond te trekken. Erg gezellig en iets later geworden dan gepland. Ook de meisjes liggen weer eens veel te laat in bed, ach ja, no worries dan maar weer!

Zaterdag 12 februari
Toch nog redelijk op tijd opgestaan vandaag voor de lange rit over de Nullarbor Plain. Dat stuk gaan we niet in een keer rijden, maar we willen wel de volgende staat halen: West Australia. We kijken wel hoever we gaan komen, eerst maar de tank volgooien met nu nog relatief goedkope diesel want dat is op de lange rechte weg straks wel anders hebben we gehoord (zeg maar 50ct per liter duurder… ? we shall see). Het weer is hetzelfde als gisteren… 20 graden en regen, we voelen ons echt thuis ?. Maar het rijden is dan weer wel relaxed, alleen oppassen dat we die paar bochten niet vergeten te nemen zo nu en dan! Onderweg eten we al het resterende fruit op en ook de tomaten. Je mag namelijk niks van groente, fruit, planten of bloemen meenemen vanwege eventuele fruitvliegjes en andere ongewenste ziektekiemen.. en er wordt bij de grens stevig gecontroleerd zeggen ze (zou voor het eerst zijn overigens!). Aangezien de weg ook een stuk langs de zee gaat pakken we een outlook mee: het is inderdaad een steile klif – zie de foto’s – en heel mooi! Even later moeten we ook tanken en jaja, het is inderdaad duur: 1.92 terwijl 1.32 normaal is, oeps, snel doorrijden!!! Na vele uren komen we bij de grens en ook dat is een verrassing: we worden gecontroleerd! Koelkast open, vragen beantwoorden en … doorrijden maar! 2 uurtjes later vinden we het mooi en gaan we op de camping (of wat daarvoor door moet gaan) van Madura staan. Zie de foto van de meisjes bij de nieuwe auto. Een snelle hap later gaan we lekker slapen. Morgen de rest van de Plain!

Zondag 13 februari
Aangezien we gisteren ook de eerste van twee tijdzones zijn overgestoken, is het nu 1 ½ uur vroeger toen we opstonden. Straks gaan we er nog een uur afhalen en dan is het verschil met Nederland nog maar 7 uur geworden. Het betekent ook dat we opeens veel tijd erbij hebben gekregen en daar maken we vandaag goed gebruik van, door zo ver mogelijk te rijden. Het is hier namelijk nog steeds bewolkt en onderweg hebben we ook nog een buitje. Toen we bij de 90-mile-straight aankwamen was het gelukkig wel weer droog. Dit langste stuk rechte weg van Australie, 146.6km, heeft dus echt geen bochtje links of rechts! Wel heuveltjes overigens, dus je kan niet zo ver rechtdoor kijken. Volgens onze dagteller is de route trouwens maar 145km lang maar een kniesoor die daar op let, het blijft een mooi en heel bijzonder stuk weg en natuur om doorheen te rijden. Uiteindelijk komen we om een uur of 6 ’s avonds aan in Southern Cross, een kleine 900 km vanaf Madura: dit was een hele lange dag rijden vanaf omgerekend 7 uur ‘s ochtends!

Maandag 14 februari
Valentijnsdag! Dus de hartjes-koekjes die een paar dagen geleden waren gekocht worden lekker opgepeuzeld! Verder willen we vandaag de zee zien te bereiken. Het is hier wel weer redelijk weer, graadje of 24, maar het is hier ook een beetje saai. De omgeving staat in het teken van de mijnen, ook goudmijnen, en daar hebben we gewoon even niet zo’n zin in. Dus we vertrekken weer en komen na een mooie tocht boven Perth langs (met onderweg weer een temperatuur van 39 graden) terecht in Cervantes. Dat is ‘maar’ zo’n 500 km verderop en ligt aan de Indische Oceaan – we hebben nu in 5 dagen zowat 3000 km afgelegd, en dat is best wel ver met een camper in Aussie-land. Het is hier lekker warm, net boven de 30 graden, en zonnig en het is tijd om te gaan BBQ-en. De stepjes worden tevoorschijn gehaald en 20 meter later ligt Florissa op haar gezicht… en hoofd… en neus… en knietjes. Au au au, en een bloedneus en een kippenei op haar hoofd. Ik zal de foto ook op de blog zetten. Gelukkig was ze een half uur later alweer met Rosemijn aan het spelen (die trouwens ook heel goed heeft geholpen met verzorgen en troosten!) dus komt het allemaal wel weer goed. Oke, daarna dus de BBQ en nog even het strand op en daarna heeft Florissa nog even haar Valentijns-tekening voor ons afgemaakt: zie de foto. Ik denk dat we hier nog maar even wat langer blijven en morgen de zee ingaan, joehoe!!

Victor Harbor

Dinsdag 8 februari
Vandaag maar een klein stukje (90 km, helemaal niks!) naar het zuiden rijden, naar Victor Harbor. Onderweg hebben we nog kleine lama’s gezien (alpaca’s, zo hoorden we later) en we zijn gestopt bij een kaasboerderij om wat heerlijke kazen te proeven en te kopen. In het stadje vonden we al snel de camping. We kregen een mooie plaats toegewezen, vlakbij de speeltuin en het zwembad (dit was echter heel koud zo ontdekte Rosemijn die er enthousiast insprong; Florissa ging heel verstandig eerst met haar voeten voelen). Het grote springkussen zorgde er voor dat de dames weer snel op temperatuur kwamen. ’s Avonds hebben we weer lekker geBBQt met een Australisch gezin met ook twee dochtertjes. En morgen gaat het warmer weer worden zeggen ze allemaal, dus … we wachten af!

Woensdag 9 februari
En ja, het is lekker weer dus zwemmen en strand en lekker! Vanmiddag zijn we met de dubbeldekstram die door paarden wordt getrokken naar het eilandje voor de kust gegaan: Granite Island. Daar is het mooi en we hebben er ook lekker een hapje gegeten terwijl we uitzicht hebben op de baai. En wat is dat in ’t water? Een dolfijn! En even later nog een en nog een en we hebben het allemaal gezien (Rosemijn en Florissa dus ook voor het eerst van hun leven in het wild). Na het eten gaan we met een gids op zoek naar… PINGUINS! Jaja, we hebben ze weer gevonden en deze keer mochten we foto’s maken als het maar zonder flits is. Het waren er niet zo veel als op Phillip Island, maar minstens zo coooool!

Donderdag 10 februari 2011
’s Ochtends eerst een lekker ontbijtje, ditmaal cornflakes met zelfgemaakt yoghurt (nog van de kaasboerderij). Jummie! Het wordt een warme dag voelden we al, dus snel de camper reisvaardig maken, en dan ‘on the road’. We gaan vandaag het eerste stuk rijden in onze verre tocht naar Perth. Na een mooie lange tocht, eerst weer door Adelaide, kwamen we meer in het noorden terecht in Port Augusta. Boven Adelaide stopten we kort voor de lunch, maar dat was even schrikken: het was namelijk 38,5 graden celsius. Dat is warm, euh, zeg maar heet (en nieuw voor de meisjes!). Voordat we bij Port Augusta aankwamen zag Marijn dat het zelfs 42 graden was!! In Port Augusta gingen we eerst boodschappen doen, zodat we de komende dagen in de woestijn zeker doorkomen. Vervolgens het zwembad in, hehe, pufpuf, dat was dat!

Tot en met Adelaide

Donderdag 3 februari
He, het weer is niet zo heel mooi vandaag. Een beetje veel wind en wolken en eigenlijk niet echt lekker om het strand op te gaan. Dus eerst maar lekker langzaam opgestaan en op de camping van alles en niks gedaan. Daarna zijn we het leuke dorpje (Port Fairy dus) ingelopen. Veel gebouwen die er best wel oud uitzien voor Australische begrippen en heel veel restaurants en dergelijke. We hebben er maar een uitgekozen voor een late lunch en dat bleek het tentje te zijn dat ook het wereldberoemde “Van Leuven” brood verkocht! Hoe cool! Daarna zijn we verder door het dorpje geslenterd en uiteindelijk weer op de camping beland. Tijdens het BBQ-en kwamen we er achter dat het wel heel mooi is om vlak bij de rivier te staan (met mooie zonsondergangen) maar dat er ook best wel veel muggen kunnen zitten, van die hele kleine die die grote rode jeukende vlekken maken, baal! Nou ja, de anti muggen spullen zijn niet voor niks aangeschaft!

Vrijdag 4 februari
En we gaan naar de volgende staat: South Australia! Eerste plek is Mount Gambier, waar zo’n 5000 jaar geleden voor het laatst de vulkaan is uitgebarsten. Die heeft een heel mooi blauw kratermeer achtergelaten: the Blue Lake (verrassend! ;-). En we kunnen je vertellen, die is inderdaad blauw zeg, mooi! Het grappige is dat dit meer in maart langzaam grijs wordt, en in november in enkele dagen weer helemaal blauw.. En niemand weet nog precies waarom.

Zaterdag 5 februari
Vandaag is het weer een beetje minder, niet echt warm en hier en daar een buitje (hier dus ?). We gaan dus wel naar buiten en zoeken eerst een ingestorte grot op waar nu een tuin op is gegroeid, maar dan wel een metertje of 15 lager. Leuk om te zien. Daarna gaan we de kids blij maken met een paar uur spelen in een overdekte speeltuinen (ala Tun Fun in Amsterdam). En dan lekker op de camping macaroni maken en op de stepjes rondracen met de andere kinderen.

Zondag 6 februari
We rijden vandaag zo’n 450 km naar Adelaide. We kunnen kiezen uit de snelle route door het binnenland of de langzame langs de kust. Gelukkig hebben we door dat het maar een kwartiertje scheelt en dat de langzame veel mooier is, dus is de keus snel gemaakt. Onderweg zien we inderdaad weer Australië op zijn mooist en weer anders. Plots zagen we ook nog een paar emoe’s (soort struisvogels). Verder zijn we nog even gestopt om een wandelingetje te maken naar een uitkijkpunt waar we flamingo’s kunnen zien. Helaas lazen we pas na de wandeling van 15 minuten dat de flamingo’s slechts tot oktober te zien zijn…
De camping in Adelaide is deze keer op loopafstand van het centrum en van de straten met de betere eetgelegenheden, dus daar maken we gebruik van: uit eten! Lekker van alles met een Italiaanse twist.

Maandag 7 februari
Vandaag krijgt Lies haar 2de infuus Tysabri in Australie. We lopen eerst door de botanische tuin naar het ziekenhuis en doen onderweg een lekkere lunch. Dan het ziekenhuis in op zoek naar dr. Kneebone (haha!). De dokter bleek in vergadering maar er was een hele aardige groep zusters, dus ik ging met een gerust hart met de kids de stad in: voor mij een kapper en voor de kids een ontdekkingstocht in een mega-grote-toys-r-us… om 15.00 uur nog even rennen naar het ziekenhuis om Lies weer op te halen! En dan is het tijd voor ijs, lekker en verdiend! Daarna zijn we naar “noord” Adelaide gegaan, ongeveer 2 kilometer verderop, om voor de verandering eens Mexicaans te gaan eten. Dat kennen de kids nog niet echt en wij vinden het normaal gesproken erg lekker. Het is het oudste Mexicaanse restaurant in Adelaide en we hebben er heerlijk gegeten. En nu lekker slapen!

Berichtje van Florissa en van Rosemijn

• Ik heb vanmorgen naast onze camper een koala-beer gezien. Hij lag heel schattig op zijn rug te slapen op een tak. Gisteren zijn we naar het strand geweest. Rosemijn en ik hebben daar mooie stenen verzameld. We hebben ook armbandjes gekregen die kapot gingen. Gelukkig vonden we vanmorgen de twee meisjes die de armbanden gemaakt hadden op onze camping. Zij wilden de armbandjes nog voor ons maken. Gelukkig net op tijd gevonden want ze waren de tent aan het inpakken…
  
  Groetjes, Florissa

• We zitten hier in de hitte en het wordt vandaag een hele warme dag. We gaan vandaag een grote surfboard huren, en daar kunnen we dan met zijn allen op spelen. En we zitten nu op een camping met een heel leuk riviertje waar stenen in liggen zodat we naar de overkant kunnen lopen. Er is hier een hele grote speeltuin, waar ik gisteren met mijn nieuwe vriendin Charlie heb gespeeld.
  
  Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx rosemijn