Zaterdag 19 februari
Vandaag nog maar een dagje bijgeboekt in Monkey Mia. Aan de ene kant omdat we het hier naar ons zin hebben en het weer lekker is, aan de andere kant omdat de weg naar het noorden dicht is omdat er een paar stukken onder water staan. De cycloon Dianne is namelijk (immer op veilige afstand) langsgetrokken en die zorgt voor een hoge zee waardoor rivieren hun water niet meer goed kwijt kunnen. En dat samen met wat meer dan normale regen zorgt dus voor wat ongemak. We wilden kijken of we nog een stukje meer naar het noorden konden gaan, naar Coral Bay. Daar ligt namelijk een koraalrif van 250 km lengte wat heel mooi moet zijn. En het ligt op meerdere plekken maar een klein stukje van het strand wat dus prima snorkelplekken zijn. Maar niet vandaag in ieder geval!
Vandaag gaan we nog even bij de dolfijnen langs en liggen we lekker lang in het zwembad en nog even in de zee. Daar blijkt overigens dat snorkelen nu niet echt leuk is want het zicht ongeveer 50cm is. Daar heb je dan niet veel aan. ’s Avonds eten we lekker pannenkoeken, jummie!

Zondag 20 februari
We besluiten vandaag weer richting het zuiden, richting Perth, te gaan rijden. De weg naar het noorden is wel weer open, maar er zat daar een stuk verderop nog een cycloon. Die is op land een lekkere storm geworden en gaat nu weer richting zee om waarschijnlijk weer een cycloon te worden die dan richting… het koraalrif dreigt te gaan. Ja, dat schiet dan niet op, regen en storm en met snorkelen/duiken dus geen zicht (als het al veilig zou zijn). Nee, vandaag rijden we naar Kalbarri, een dorpje waar volgens de verhalen ook lekkere strandjes zijn met goede golven om te … boogie boarden! We zullen zien.
Onderweg zijn we vlakbij het dorpje nog even gestopt bij de Murchison Gorge – een ravijn waar de rivier Murchison doorheen loopt. Dat is een ravijn van ongeveer 80 km lang en hier en daar wel 150 meter diep. Het heeft indrukwekkende rode rotswanden, tenminste het stukje wat wij hebben bekeken, en het stikt er ook van de vliegen tsjongejonge, die vliegen-netten komen goed van pas. Wel weer een erg mooi stuk natuur in Australie gezien!
s’ middags eerst een rondje door het dorpje gereden en uiteindelijk 1 van de 3 campings uitgekozen. We blijven in ieder geval 2 nachten, misschien meer maar dan moet het weer morgen wel beter worden. Jaja, het begint net weer te regenen als we naar de pizzeria gaan lopen, en wat onweer erbij en alles is weer lekker nat. En een beetje koeler, dat dan ook wel weer! Pizza was lekker en, je raad het al, veeeel te groot. Volgende keer denken we er hard over om er maar 1 te bestellen, haha! En toen we terugliepen was het weer droog, yes!

Maandag 21 februari
Het weer is weer warm en vooral erg vochtig. Dit laatste schijnt niet normaal te zijn aldus de lokale winkeleigenaren. Normaliter is er een koele zeebries, maar die is er nu niet meer. Het klimaat in Australie is behoorlijk in de war.

We zijn in de ochtend naar een prachtige papegaaien ‘dierentuin’ geweest. Erg leuk om al die mooie vogels te zien, groot en klein en in allerlei prachtige kleuren. We wilden daarna nog gaan mini golfen, want dat wil Florissa al een tijdje doen, maar de eigenaar van de golfbaan is een week op vakantie. Tsja, kan gebeuren, mate.
We zijn toen lekker naar het strand gereden. Marijn en de kids wilden daar gaan boogie boarden, maar bij aankomst werden we al gewaarschuwd voor heftige stroming zee inwaarts. Dus, de meisjes zijn veilig een mooi zandkasteel gaan maken, en Marijn en ik hebben heerlijk in de schaduw toegekeken onder het genot van een koel biertje.

’s Avonds hebben we heerlijk op de camping geBBQed. En wat een prachtige zonsondergang hebben we gezien. MOOI…

Dinsdag 22 februari
We zijn vandaag weer een stukje zuidelijker gereden, naar een klein dorpje genaamd Lancelin. Er was daar maar 1 camping, dus die hebben we genomen. Helaas geen speeltuin of zwembad, maar wel rechtstreeks aan de zee!

Na deze lange autorit zijn we heerlijk gaan eten in de lokale taverne, met schitterend uitzicht op de zee. We hebben zelfs een dolfijn zien langs zwemmen (later zouden we horen dat dit de lokale dolfijn is die alle dorpsgenoten en zeker de vissers kennen) en een adembenemend mooie zonsondergang. Wederom: MOOI…

Woensdag 23 februari
Op de rustige camping zijn om 10.00 uur alle andere campers en busjes verdwenen, dus toen waren we er helemaal alleen. Niet zo gezellig, dus we zijn naar het strand gelopen (slechts 1 duin oversteken en dan ben je er al!) en wat een ongelofelijk mooi strand (bijna wit zand, en aquamarijne zee).

Na een broodje voor de lunch bij de bakker te hebben gehaald, zijn we ’s middag met de camper naar het surfers strandje gereden. De hele middag hebben we genoten op het strand en Marijn en de kids hebben op de golfen goed kunnen boogie boarden. Het was weer een bounty-achtig strand, zo mooi en rustig.

Aan het eind van de middag zijn we naar een grote speeltuin in het dorp gereden. De meiden konden daar heerlijk ravotten en wij hebben een heerlijke macaroni in de camper gekookt. Ook kwam er nog een zweeds stel met 1 jarige baby langs, die gezellig naast ons kwamen zitten met een gehaalde pizza en fles wijn.

Donderdag 24 februari
We zijn naar een plaatsje een half uurtje verderop gereden en hoewel het er erg mooi is, is het er ook weer erg rustig. Dus we besluiten toch maar door te gaan naar Fremantle, net onder Perth, om weer eens wat drukte op te zoeken.
Bij het Visitors Center aldaar wist men ons te vertellen dat er een hele grote mijnwerkers conferentie is en dat alle hotels, campings enzovoort, behoorlijk vol zitten. Helemaal nu het weer in het noorden niet zo best is, want dan blijft iedereen hier in de buurt hangen. Maar geen nood, we rijden een kilometer of 5 naar het zuiden en ja hoor, heerlijke camping met zwembad gevonden – geen probleem! We gaan eerst lekker afkoelen in het zwembad en daarna met de camper terug naar Fremantle. We hoorden van een paar Aussies dat de beste “Italiaan” daar zit: Ruocco’s. En inderdaad: het eten was weer erg lekker en veeeel, en de toetjes… mmmm!